Η επιλογή μου είναι που κάνει την διαφορά.

Η Σοφία λοιπόν(Sophia,the robot), με την σοκαριστικά κοντινή στην ανθρώπινη μορφή όψη της,  μιλά, «σκέφτεται», αλληλεπιδρά με άλλους και ενίοτε χαμογελά. Εντάξει, αρκετές στιγμές έχει ύφος «μόλις ξύπνησα στο νοσοκομείο από ολική νάρκωση», με το βλέμμα απλανές και θολωμένο αλλά αυτό διόλου δεν μειώνει τα υπόλοιπα αξιοσημείωτα που κάνει. Ήρθε λοιπόν η εποχή που  ο άνθρωπος κατάφερε να αντιγράψει τον εαυτό του –στον βαθμό που μπορεί ή που έχει ανακαλύψει ότι μπορεί- και η επιτυχία(;) του αυτή εγείρει σημαντικά ερωτήματα, γεννά προβληματισμούς και διχάζει. Δικαιολογημένα;

Η δημιουργία ανθρωπόμορφων ρομπότ είναι μία ακόμα εξέλιξη που για πολλούς αποτελεί κίνδυνο τόσο για επαγγέλματα όσο και για το ανθρώπινο είδος εν γένει.  Αν υπάρχει ρομπότ που καθαρίζει, ρομπότ σε θέση γραμματέως, ρομπότ πίσω από τον γκισέ της τράπεζας κ.λπ, τότε τι θα γίνει με όσους κατείχαν ως τότε τις θέσεις αυτές; Θα εκτοπίσουν οι μηχανές τον άνθρωπο από το επαγγελματικό στερέωμα; Κι αν όλα γίνονται από ρομπότ, μήπως με τον καιρό θα χάσουμε την επικοινωνία και την επαφή με το είδος  μας; Μήπως στο τέλος θα μας εξαφανίσουν; Μήπως θα κυριαρχήσουν; Κι αν αρχίσουν να μας αντικαθιστούν και σε άλλους τομείς;

Σχετική εικόνα

Η πολυεθνική εταιρεία ερευνών της κοινής γνώμης YouGov, διεξήγαγε μία έρευνα με το ερώτημα αν θα έκανε κάποιος σεξ με ένα ρομπότ. Απεδείχθη ότι οι άνθρωποι που απάντησαν θετικά δεν ήταν καθόλου λίγοι όπως μπορεί να φαντάζεστε. Φυσικά, υπάρχει μια προϋπόθεση που θέτουν: η αίσθηση να μοιάζει όσο το δυνατόν περισσότερο με αυτήν της μεταξύ ανθρώπων σεξουαλικής επαφής. Κατά τα άλλα, δεν έχουν ιδιαίτερη δυσκολία. Μάλιστα, αρκετοί δήλωσαν ότι δεν τους είναι απαραίτητο να μοιάζει οπτικά το ρομπότ με άνθρωπο.

Σχετική εικόνα

Παρόλο που δεν ανήκω στους κατά συρροή καταστροφολόγους, ομολογώ ότι αισθάνομαι ένα μούδιασμα σκεπτόμενη τις προεκτάσεις που μπορεί να έχει η τεχνολογική εξέλιξη γενικά αλλά και η ύπαρξη ρομπότ που σταδιακά (ναι, θα γίνει) δεν θα ξεχωρίζουν από τους ανθρώπους. Δεν καταδικάζω την δημιουργία τους. Δεν λέω να σταματήσει η εξέλιξη. Δεν φοβάμαι ακριβώς τα ίδια τα δημιουργήματα των ραγδαίων τεχνολογικών αλμάτων. Ένα πράγμα με τρομοκρατεί:

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΝΑ  ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ.

 

3528f73a3c8e092323772472bfe8d14e

Δυστυχώς, η ως τώρα πορεία προϊδεάζει για την δυσοίωνη συνέχεια. Το μέτρο σίγουρα θα χαθεί. Οι υπερβολές δεν θα λείψουν. Η κατάχρηση και η κακού σκοπού χρήση θα εμφανιστούν.

Ας δώσω ένα παράδειγμα, μια ιδέα για το πού περίπου κινείται ο προβληματισμός μου. Η Σοφία, το ρομπότ του βίντεο, είναι μια χαρά κορίτσι(!). Αν είναι να γίνει προσωπική βοηθός του Πάνου(τυχαία επιλογή ονόματος), να του υπενθυμίζει ραντεβού, να του φτιάχνει παρουσιάσεις, να του βρίσκει δεδομένα κ.λπ ή να κάνει δουλειές στο σπίτι της Μάρθας (επίσης τυχαία επιλογή), τότε υπάρχει χρησιμότητα στην ύπαρξή της και αυτή η χρησιμότητα είναι εντός λογικών ορίων. Αν όμως ο Πάνος –μην έχοντας κουράγιο να ψάξει τον εαυτό του, το πώς σχετίζεται, το τι συμβαίνει με την εκάστοτε σύντροφό του, πώς μπορούν να συνυπάρχουν καλά εξελισσόμενοι και οι δύο κ.λπ – τα φτιάξει με την Σοφία το ρομπότ και αν στην συνέχεια –όταν χαλάσει το Σοφάκι ή βγει μια εξελιγμένη εκδοχή του- σχετίζεται μόνο με ρομπότ, τότε το θέμα παίρνει άλλη τροπή. Βέβαια, ξέρω τι θα πει ο Πανούλης … «Καλύτερα με ρομπότ διότι άμα δυσκολευτώ πολύ, αν με σκοτίσει με μουρμούρα, αν βαριέμαι να την ακούω κ.λπ, πατάω το off και ξενοιάζω. Επίσης, δεν έχει μάνα, άρα ούτε εγώ πεθερά! Θέλω σεξ; Έτοιμη. Δεν θέλω; Στο ‘off ‘ το Σοφάκι μου και τα λέμε αύριο». Με την ίδια λογική, αν η Μάρθα δεν έχει κουράγιο να προσπαθήσει να καταλάβει τον εαυτό της και τους άλλους, αν νιώθει ότι δυσκολεύεται στις φιλίες της, αν δεν θέλει να κουράζεται και πολύ με τις ανθρώπινες σχέσεις, κάνει φίλη την Σοφία το ρομπότ και όλα μέλι γάλα.

Εδώ χωλαίνει το πράγμα, φίλοι μου. Φαντάζεστε τι εξέλιξη μπορεί να έχει κάτι τέτοιο; Δυσάρεστη. Κατ’ εμέ.

Έχω ένα μαχαίρι στην κουζίνα μου που κόβει πολύ καλά. Όταν θέλω να φτιάξω μαρουλοσαλάτα και να την ευχαριστηθώ, αυτό διαλέγω από το συρτάρι. Ομοίως και όταν είναι να φάω μπριζόλα. Με το ίδιο μαχαίρι έχω την δυνατότητα να κόψω σε κύβους την γειτόνισσά μου. Αν το  κάνω, μπορεί κάποιος να πει «κακώς φτιάχνει ο άνθρωπος μαχαίρια»; Όχι.

Ο τρόπος χρήσης αλλάζει τα πάντα. Η επιλογή μου είναι που κάνει την διαφορά.

Ε, να, σχετικά με τα ανθρωπόμορφα ρομπότ, φοβάμαι ότι κατά πάσα πιθανότητα …θα κόψουμε την γειτόνισσα αντί για την σαλάτα.

Λέτε να πέφτω έξω;

 

 

 

Δημοσιεύτηκε από τον psomiadouanthi

Writing, Life coaching & Counceling, Criminology, and more. But I simply do these, I am not these. I just am.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρέσει σε %d bloggers: