Αρχεία Ετικετών: πολίτης

Πρόοδος και οπισθοδρόμηση βαδίζουν χέρι-χέρι.Της νόησης το κέρμα δύο όψεις έχει.Ανθρώπινο κι απάνθρωπο μοιάζει το τοπίο.Της κοινωνίας η σκηνή, είναι σαν να έχει σκηνοθέτες δύο.Ιοί αληθινοί, όπως και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν.Οι κρίσεις έχουν πάντα εκείνους που θησαυρίζουν.Smartphone και laptop είναι βήματα προς τα εμπρός,μα σύγχρονοι δούλοι στην Αφρική βγάζουν γι’ αυτά κοβάλτιο.Καταρράκτες πληροφόρησης, πόρτεςΣυνεχίστε να διαβάζετε «Κοινωνιοραντάρ».

Τοπίο μουντό κι ανήσυχο.Πρόσωπα μουδιασμένα.Σαν κάποιος να πασπάλισε το σφαιρικό νησίμε σκόνη ανασφάλειαςπαλιά όσο κι εσύ. Νέες συνθήκες, αλλαγές,ειδικές διαδικασίες.Αξεσουάρ, συμβολισμοίμε σημασίες πολλές.Γνώμες ηχούν από παντού.Όλες υποκειμενικές. Κι εσύ στέκεις ανήμποροςστο κέντρο του κυκλώνα,με μια πυξίδα ανάστατηπου ψάχνει προορισμό.Μα, είσαι πράγματι αυτό;Εκδήλωση ανημπόριας;Ή μήπως είσαι ολόκληροςμια δύναμη, όταν θες; Το έξω δεν ελέγχεται,τίποτα δεν ορίζεις.ΗΣυνεχίστε να διαβάζετε «Μετουσίωση».

Αλίμονο σ’ εκείνους που ζουν τρέφοντας την επιθυμία τους για εξουσία. Όσο πιο πολύ την ταΐζουν, τόσο περισσότερο πεινάει. Αλίμονο σ’αυτούς που δε συνειδητοποιούν ποτέ με ποιους τρόπους αντιδρούν στην έλλειψη. Αλίμονο σ’ εκείνους που έχουν το μαύρο κουτί του υποσυνείδητού τους ως έναυσμα για εκδίκηση, αντί για ενδοσκόπηση. Αλίμονο στους μη αυτο-κυρίαρχους. Η παρουσίαΣυνεχίστε να διαβάζετε «Αλίμονο».

Τέρας τρέφεις εντός, τερατώδεις αναπαραστάσεις θα αντικρίζεις.Αγάπη καλλιεργείς εντός, αγάπης φυτείες θα φουντώνουν γύρω σου.Σύγκρουση των δύο μέσα, πεδίο μάχης το έξω σου.Εσύ ο γεωργός, εσύ και η σοδειά του κόσμου. Την ώρα που φωνάζεις συνθήματα σε πορείες,την ώρα που ο λάρυγγάς σου γίνεται σάλπιγγα για ειρήνηκαι οι διογκωμένες φλέβες στους κροτάφους σου ηχούν άσβεστοΣυνεχίστε να διαβάζετε «Εγώ, η κοινωνία».

Τι απέγινε η κριτική μας Σκέψη;Την έχουμε βάλει για ύπνο να ξεκουραστεί για μια ζωή;Την υποχρεώσαμε να πέσει σε μόνιμη «χειμερία νάρκη»; Έχουμε ξεχάσει τη σοφία μας;Πώς τολμήσαμε να θάψουμετην κουκουβάγια της Αθηνάςσε ένα ασφυκτικό υπόγειο κλουβί; Γιατί έχουμε γίνει βαρκούλεςπου ανεμοδέρνονται από το θυμοειδές μέρος της ψυχήςκαι γίνονται έρμαια των υπόγειων ρευμάτων του επιθυμητικού;ΥπάρχειΣυνεχίστε να διαβάζετε «Αναζητώντας το Λογιστικό …μέρος μας. (Εσύ τι λες, Πλάτωνα; Θα τα καταφέρουμε; )».