Ένα τεράστιο ποσοστό των σκέψεων των περισσοτέρων ανθρώπων, στρέφεται γύρω από το μέλλον. Παγιδευμένοι στη δίνη του «οτανθανεμοστρόβιλου» (ναι, δική μου λέξη), θα είναι καλά «όταν θα πάρουν προαγωγή», «όταν θα χωρίσουν», «όταν θα πλουτίσουν», «όταν θα μετακομίσουν», «όταν θα αδυνατίσουν» και άλλα παρεμφερή. Με αυτό τον τρόπο η ευχαρίστηση, η ικανοποίηση και η ίδιαΣυνεχίστε να διαβάζετε «Αν πτωχική τη βρεις, ήσουν «τυφλός» όσο ταξίδευες.».
Αρχεία Ετικετών: Τα θυμωμένα
Στη χώρα των ηρώων γεννήθηκα κι εγώ
«Στη χώρα των ηρώων γεννήθηκα κι εγώ, αντάρτες και θεοί κληρονομιά μου. Μετρούσα τους αιώνες με τον ήλιο αρχηγό. Τα θαύματα του κόσμου όλα δικά μου». Μετά, μάλλον αγχώθηκα με τόσο πολυσύνθετη και πλούσια κληρονομιά. Βαρύ πνευματικό φορτίο να έχεις προγόνους τον Αριστοτέλη, τον Σωκράτη, τον Πυθαγόρα, τον Ιπποκράτη. Δεν ήξερα πώς να την διαχειριστώΣυνεχίστε να διαβάζετε «Στη χώρα των ηρώων γεννήθηκα κι εγώ».
Έχει η ζωή εθνικότητα;
Ας πούμε ότι κάποιος ζούσε από την γέννησή του ως τώρα –στα 20 χρόνια του- κάπου όπου δεν υπήρχε ενημέρωση, τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδες, διαδίκτυο κ.λπ. Ξαφνικά βρίσκεται στον έξω κόσμο και βλέπει όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό σχετικά με τις τρομοκρατικές ενέργειες και τους τζιχαντιστές. Τι συμπεραίνει; Ότι δικαιολογημένα βεβαίως εμφανίζονται οι Γάλλοι, οι ΑμερικανοίΣυνεχίστε να διαβάζετε «Έχει η ζωή εθνικότητα;».
Ανθή Ψωμιάδου 