«Ιθάκες» αθλητικές…

Έφτασε κάθιδρη στη γραμμή τερματισμού.Καρδιά και αναπνοή ηχούσαν ρυθμικά, προσμένοντας μια φωνή να τις ακολουθήσει. Είχε κερδίσει το χρυσό μετάλλιο. Χαρά. Ικανοποίηση. Κι ένας ιδρώτας μόχθου που σαν να μην είχε σταματήσει σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας. Τέσσερα χρόνια ιδρωμένη. Η φωνή του νου ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των παλμών και της αναπνοής, επαναλαμβάνοντας: Γι’Συνεχίστε να διαβάζετε ««Ιθάκες» αθλητικές…».

Εγώ, η κοινωνία

Τέρας τρέφεις εντός, τερατώδεις αναπαραστάσεις θα αντικρίζεις.Αγάπη καλλιεργείς εντός, αγάπης φυτείες θα φουντώνουν γύρω σου.Σύγκρουση των δύο μέσα, πεδίο μάχης το έξω σου.Εσύ ο γεωργός, εσύ και η σοδειά του κόσμου. Την ώρα που φωνάζεις συνθήματα σε πορείες,την ώρα που ο λάρυγγάς σου γίνεται σάλπιγγα για ειρήνηκαι οι διογκωμένες φλέβες στους κροτάφους σου ηχούν άσβεστοΣυνεχίστε να διαβάζετε «Εγώ, η κοινωνία».

Αναζητώντας το Λογιστικό …μέρος μας. (Εσύ τι λες, Πλάτωνα; Θα τα καταφέρουμε; )

Τι απέγινε η κριτική μας Σκέψη;Την έχουμε βάλει για ύπνο να ξεκουραστεί για μια ζωή;Την υποχρεώσαμε να πέσει σε μόνιμη «χειμερία νάρκη»; Έχουμε ξεχάσει τη σοφία μας;Πώς τολμήσαμε να θάψουμετην κουκουβάγια της Αθηνάςσε ένα ασφυκτικό υπόγειο κλουβί; Γιατί έχουμε γίνει βαρκούλεςπου ανεμοδέρνονται από το θυμοειδές μέρος της ψυχήςκαι γίνονται έρμαια των υπόγειων ρευμάτων του επιθυμητικού;ΥπάρχειΣυνεχίστε να διαβάζετε «Αναζητώντας το Λογιστικό …μέρος μας. (Εσύ τι λες, Πλάτωνα; Θα τα καταφέρουμε; )».